De opgroeiende hond, samen in balans

Bij de aanschaf van een nieuwe jonge hond komt er veel kijken. Tegenwoordig wordt je ook overstelpt met informatie. Maar wat is nu de essentie? Hoe kan je ervoor zorgen dat je samen met je nieuwe kameraad een leuke tijd tegemoet gaat. Lees meer hierover in volgende blogpost.

Dog paw and human hand are doing handshake on nature, friendship

Deze blog gaat vooral over het starten met een jonge pup. En hoe we proberen om dit tot een mooi verhaal te maken.
Er zijn natuurlijk nog onze asielhonden, buitenlandse honden en honden die herplaatst worden in het algemeen. Ook hier gaat een deel van het verhaal van toepassing zijn. Ook deze honden verdienen een goede begeleiding en ondersteuning van hun begeleiders.

De jonge pup

Alvorens we een aankoop van een nieuwe pup overwegen zijn er toch een aantal vragen die we ons moeten stellen, één ervan is: “Welk ras gaan we kiezen?”
Hier is natuurlijk persoonlijke voorkeur een grote factor. Toch zouden de toekomstige eigenaars ook moeten rekening houden met de geschiedenis van het ras.

Deze vraag wordt normaal wel gesteld, of toch zeker het deel: “Welk ras…?”. Spijtig genoeg zijn er veel meer zaken waar me moeten mee rekening houden en veel meer vragen die moeten gesteld worden.

Volgende vragen zijn minstens zo belangrijk:

  • Zijn we als gezin echt klaar voor een hond?
  • Is iedereen van het gezin mee in het verhaal?
  • Past het ras in onze huidige gezinssituatie?
  • Wat wil ik graag doen met de hond? Kan het gekozen ras voldoen aan hetgeen ik wil doen?
  • Heb ik voldoende tijd voor een hond?
  • Is het financieel haalbaar om goed voor een hond te zorgen?
  • Als de kinderen een hond willen, wil ik het als ouder ook? (Begin er anders niet aan !)
  • Een hond is voor zijn hele leven bij jullie, niet voor even. Kan ik dit opbrengen of niet?

Als er over deze vragen goed is nagedacht en er is een goed overwogen keuze gemaakt. Dan is natuurlijk de volgende logische vraag: “Waar haal ik mijn pup?”
Er zijn verschillende manieren om aan een pup te geraken tegenwoordig. Spijtig genoeg zijn deze niet allemaal even goed en betrouwbaar.

  • Gelegenheidsnest bij mensen thuis
  • Erkende kweker door de rasvereniging
  • Beroepskwekers (dikwijls verschillende rassen)
  • Dierenwinkels (ook dikwijls broodfok)
  • Broodfok (met de teven wordt in erbarmelijke omstandigheden gefokt en veel te veel, teven zijn vaak angstig, hebben slechte huisvesting,…) (Dikwijls komen de pups ook nog van het buitenland)
  • Advertenties op tweedehands websites of in reclame blaadjes

Om hier een goede keuze in te maken is voor veel mensen niet zo makkelijk. De meeste zien door de bomen het bos niet meer. Er worden tegenwoordig zelfs door broodfokkers technieken gebruikt die grenzen tegen het absurde. Ze huren een huis, richten het in alsof ze er wonen (met familiefoto’s en dergelijke,..). Je maakt een afspraak om de pups te komen bezichtigen. Een paar uur voor de afspraak worden de teef (al dan niet de moeder) met de pups naar het huis gebracht. Zo lijkt het alsof de pups in huislijke sfeer zijn opgegroeid.
Mensen die geen ervaring hebben kunnen het verschil niet merken. Schandalige praktijken !

Een heel leuk hulpmiddel werd een tijd geleden uitgebracht door MOOBdesign, deze infographic helpt je met de juiste keuze van kweker.

fokker infographic Moob

Eens je een pup in huis hebt kan het hele verhaal verder gaan. Dan kan je beginnen aan je eigen verhaal met je hond…

De opgroeiende hond

schema opgroeiende hond

Het schema hierboven is belangrijk voor het verhaal dat gaat volgen. Het gaat de rode draad zijn in rond de opgroeide hond. Ik ga in de rest van het verhaal hij of hem gebruiken voor de hond. Is makkelijker voor het schrijven. Dit is niet slecht bedoeld voor de teven :-). De hij kan je makkelijk veranderen in een zij. Het verhaal blijft hetzelfde. Ik ben ook een grote fan van de vrouwelijke honden.

De Basis (fundering)

Eindelijk thuis

Er is een jonge pup in huis. Het is heel belangrijk om deze de eerste 2 weken te laten wennen aan de nieuwe omgeving en zijn nieuwe mensen.

Het is natuurlijk leuk zo’n klein pluizig ding in huis. Maar vergeet niet dat hij net weggehaald is bij de moeder en de andere nestgenoten. Geef hem de kans om te wennen. Zoals bv. de eerste nachten, deze zijn heel beangstigend voor de pup. Je kan hem helpen met verschillende zaken zoals:

  • doekje met geur van de nest
  • grote knuffel (om moederdier na te bootsen)
  • warm waterkruik (of beer met waterkruik)
  • tikkende wekker

Deze kunnen helpen, maar in het kader van een goede basis kunnen we misschien beter nog iets anders of extra doen.
Slaap de eerste nachten in de buurt van je pup. Honden zijn sociale dieren en zoeken steeds het gezelschap op van andere soortgenoten of mensen. Sta indien nodig ’s nachts op om de pup zijn behoefte te laten doen. Als hij begint door te slapen kan je stilaan terug naar je eigen bed gaan.
Anderzijds kan je ook het tegenovergestelde doen. Neem de slaapplaats mee naast je bed en verplaats deze meer en meer naar de gewenste slaapplek.

De pup gaat zich goed voelen bij je en hierdoor zijn de eerste stapjes naar een goede band gezet.

Op een goede fundering (basis) kan je bouwen.

Doe activiteiten met je pup samen, maar geef hem ook de nodige rust (16-18u slaap). Geniet van het gezelschap van elkaar. Ga samen op ontdekking in de tuin. Maak samen korte maar interessante wandelingetjes. Zorg ervoor dat je pup het samen zijn met jouw superleuk vindt. Zorg er ook wel voor dat je pup ook momenten heeft voorzelf. Versmacht je pup ook niet met je aanwezigheid.

Hoe beter de band hoe beter de basis wordt gelegd voor een betere samenwerking.

Training?!

Het is je misschien al opgevallen dat ik nog niet gesproken heb over trainen. Dat klopt inderdaad!
Ik ben het niet vergeten. Het is voor mij in deze periode nog geen tijd om je hond al vol te proppen met commando’s. Je pup is een baby. Een baby leert ook alles op zijn tijd en wordt ook niet direct naar de universiteit gestuurd vanaf zijn geboorte.

Geniet van je tijd samen met je pup en bouw een stabiele, leuke vrolijke band op met je pup.
Gaan er wel eens dingen mislopen? Natuurlijk, maar dan moet je jezelf tegen je hoofd slaan. Waarschijnlijk heb je zelf iets misdaan of niet goed genoeg opgelet. De pup weet niet beter!

De enige zaken waar je in het begin mee kan bezig zijn zindelijkheidstraining en grenzen bepalen. Bij zindelijkheidstraining is het jouw taak als begeleider om op tijd en stond je pup naar de juiste plek te brengen. Als hij daar zijn behoefte doet ga je hem belonen. Straf hem niet voor het ongelukje in huis. Telkens er een ongelukje in huis is, dan sla je maar tegen je eigen hoofd! Na elke interactie met de pup zet je hem best buiten. (Het zou ons te ver leiden om zindelijkheidstraining helemaal uit te leggen. Wil je hier meer over weten, lees dan zeker de blog over zindelijkheid.)

Grenzen bepalen mag je nu zeker ook al doen. Je mag je pup laten weten wat wel en niet mag en kan. Doe dit ook op een leuke speelse manier. Hierdoor gaat hij vlug ontdekken waar de grenzen liggen.

Een baby stuur je ook niet direct naar de universiteit.

Vooral heel belangrijk is dat je plezier hebt met je pup en dat hij plezier heeft met jouw. Stop aub met je pup vol commando’s te stoppen. Trainen kan je je hond nog heel zijn leven.

Voorzie je pup van de essentiële behoeften:

  • Eten en drinken
  • Rust en ontspanning
  • Onderdak
  • Een leven vrij van ongemak en pijn.

Fysiek en mentaal in balans

Als er een goede basis gelegd is, kunnen we verder in ons verhaal.
Wandelen is hetgeen de meeste mensen doen en ook denken dat dat ineens maar goed moet lukken. Iedereen volgt ook mooi de richtlijnen die ze krijgen van de kweker, de dierenarts, bevriende hondeneigenaars of die te vinden zijn op internet.

Het zijn er verschillende die circuleren. Opbouwen doen ze allemaal, wat zeker ook de bedoeling is. Van 5 min per levensmaand tot 10 min per levensmaand en alle mogelijkheden daar tussen. En dan nog graag bij veel mensen, mooi meewandelen aub. “Anders heeft mijn hond een probleem!”

Fysieke uitdaging is zeker nodig voor je hond en het opbouwen is ook zeker heel belangrijk. Zodat je de jonge pup niet overbelast. Zorg ervoor dat je hond zelfstandig ergens naartoe kan wandelen en ook zelfstandig kan terug wandelen. Dat is de regel die ik hanteer voor mijn jonge pups. Hiervoor moet je natuurlijk de grenzen van je pup kennen. De hierboven vermelde richtlijnen zijn goed als richtlijn. Gebruik je gezond verstand om deze met een korrel zout te nemen.
Laat de pup ook de tijd om zijn wereld buiten het huis te ontdekken. Gaat hij ineens mooi mee wandelen? Nee natuurlijk niet. De grote wereld komt ineens op hem af. Laat hem alles op zijn manier ontdekken en verwerken. Forceer je pup niet om ineens de verplichte 10 minuten of langer mee te gaan.

Laat je pup op zijn tempo de wereld ontdekken!

Een wandeling is voor een pup zowel fysiek als mentaal een uitdaging. Ik zal nooit tegen de mensen zeggen dat ze moeten stoppen met wandelen (tenzij om medische redenen). Wat ik wel dikwijls aanraad is om de pup meer te laten genieten van de wandeling, laat hem meer de wereld in zich opnemen en genieten van alles dat op zijn pad komt.

Gaat je pup wel eens vooruit lopen of achter blijven? Dit komt zeker voor, lok je pup dan vrolijk terug bij je en overtuig je pup dat de wandeling een leuke activiteit is. Maak er een spel van, versterk je band met je pup.

Naast het wandelen zijn mentale uitdagingen ook heel belangrijk voor je hond. Bij pups wordt er dikwijls enkel gesproken over wandelen, als enige activiteit. Maar er gebeurt zo veel meer in het lichaam van de opgroeiende pup.

  • leren kennen van nieuwe ondergronden
  • leren kennen van nieuwe mensen
  • leren kennen van hun eigen soort en andere diersoorten
  • hun zintuigen ontwikkelen, al de prikkels die hierdoor binnen komen leren verwerken

Dit zijn allemaal voorbeelden van zaken die mentaal gebeuren bij je pup. Mentale uitdaging is met momenten nog belangrijker dan de fysieke uitdaging.
Houd hier ook rekening mee! Tijdens het wandelen bv. is je pup niet enkel bezig met het fysieke aspect, maar vooral met het mentale. Er komt zoveel tegelijk binnen bij je pup dat dit zorgt voor snelle vermoeidheid.
Overstelp je pup ook niet met te veel prikkels per dag. Vroeger (en nu nog spijtig genoeg) werd er dikwijls aangeraden om zoveel mogelijk zaken te doen met je pup zoals:

  • naar de markt gaan
  • naar de kermis gaan
  • op familie bezoek gaan
  • naar een drukke weg gaan

De uitleg hiervoor was: “Ze moeten het allemaal maar leren en zo vlug mogelijk ook !” Doe dit aub niet! Zorg gecontroleerd voor een paar prikkels per dag voor je pup, niet meer. Ga niet naar plaatsen waar teveel prikkels tegelijk zijn.

Mentale uitdaging is nog belangrijker dan fysieke uitdaging.

Voldoende rust en slaap gaat zorgen dat de pup zijn opgedane prikkels kan verwerken. Hierdoor zal de kans op overprikkeling kleiner worden. Meer over rust en slaap kan je lezen in volgende blog:
slapen en rust is zo belangrijk voor je viervoeter.

Het individu

Je pup is van een bepaald ras. Dit ras heb je zorgvuldig uitgekozen om bepaalde eigenschappen. Eén van de redenen waarvoor je voor dit specifieke ras gekozen hebt is waarschijnlijk ook het uiterlijk. En terecht natuurlijk, je wil een hond die je graag ziet.

Maar weet je wel waar de honden oorspronkelijk voor gebruikt zijn? Zijn het jachthonden, herdershonden, drijvers, kuddebewakers, gezelschapshonden,… ?

verschillende hondenrassen

Je kan gaan kijken naar het ras zelf. En als je goed je opzoekwerk hebt gedaan alvorens een keuze te maken, weet al wat de geschiedenis is van je gekozen ras.

Dit is één belangrijke zaak. Weet waar je hond oorspronkelijk voor gefokt is.
Binnen elk ras is elke hond een individu. Dat wordt dikwijls vergeten, je mag niet elke hond van hetzelfde ras over 1 kam scheren. Zeg niet zomaar het is toch een golden retriever bv. dat zijn toch allemaal leuke lieve huishonden?

Elke hond is een individu binnen zijn ras. Zeg niet zomaar “het is toch gewoon een golden retriever”.

De blauwdruk van de hond is dat van het ras, de oorsprong zit nog steeds in de genen. Maar elke hond heeft zijn eigen karakter, zijn eigen zijn.

Myla en Peppa (Golden retrievers)

Beide honden hierboven zijn mijn eigen honden. Allebei Golden retrievers met dezelfde stamboom. Ze hebben beide dezelfde vader maar een andere moeder.
Ze komen uit een werklijn (jacht).

Het karakter van beide is het tegenovergestelde.

  • Myla (momenteel 9j) is heel introvert en een echte knuffelbeer. Valt regelmatig uit op wandeling naar andere honden.
  • Peppa (momenteel 6j) is heel extravert en knuffelt helemaal niet graag. Is vrij hevig aan de lijn (wil steeds vooruit) maar negeert compleet andere honden. Tenzij ik aandacht geef aan de eigenaar of de hond. Dan wil ze ook goede dag gaan zeggen.

Nu hoor ik al verschillende mensen denken, het uitvallen kan aangeleerd gedrag zijn,… Dit klopt deels, maar bij haar is het ook omwille van ongemak in haar lichaam (Fysiek). Door haar introvert zijn is zij mentaal ook niet altijd even goed. Ze wordt momenteel heel goed ondersteund door accupunctuur, osteopathie en fysiotherapie.

Bekijk je hond als een individu en niet als een onderdeel van een bepaald ras.

Dit is gewoon even een voorbeeld om te laten zien dat zelfs honden uit de zelfde stamlijn ook heel hard kunnen verschillen. Zelfs honden uit dezelfde nest zijn helemaal niet dezelfde.

Door naar je hond zelf te gaan zien als individu ga je een andere kijk krijgen op je hond. Gaan er bepaalde vooroordelen misschien wegvallen en de band tussen jullie zal dieper kunnen worden.

Omgeving

Uiteindelijk gaan je opgroeiende pup en jezelf ook nog veel invloeden binnen krijgen van de omgeving. Op sommige dingen hebben we vat en kunnen we bepalen.
Zoals het kiezen voor goede medische ondersteuning, eventuele paramedische ondersteuning (osteopathie, fysiotherapie, accupunctuur, voedingsadvies,…), training.

Op andere dingen hebben we spijtig genoeg geen invloed.

Je zal tijdens het opgroeien van je pup veel goed bedoelde tips krijgen, misschien wel boeken lezen of artikels lezen op het internet. Neem ervan mee wat voor jezelf goed voelt en waar je iets mee kan.

De omgeving maakt je hond niet tot wie hij is, dat wordt deels bepaald door de genen die hij meekrijgt van vader en moeder en deels wat wij ze bijbrengen. Ook hoe wij er mee omgaan zal een invloed hebben op het uiteindelijke karakter van je pup.
Als begeleider heb je veel in handen.

Als begeleider hebben we veel invloed op hoe onze pup zijn karakter zal zijn, naast het genetische pakket dat ze mee gekregen hebben.

Er bestaat spijtig genoeg niet 1 handboek om een hond te trainen. Anders zou het makkelijk zijn voor mij als professional. Dan kan ik het boek verkopen aan iedereen en is iedereen een goede trainer voor hun eigen hond.

Er zijn zo veel verschillende manieren om je pup op te voeden en zaken aan te leren. Zoek naar een weg die voor je zelf werkt en voor je hond. En blijft altijd bij je eigen gevoel.

Conclusie

Wat je pup ook meemaakt in zijn leven, probeer het zo goed mogelijk op te vangen. Als je al begint met een goede basis kan je pup ook al meer verdragen en meer incasseren. Hij heeft geleerd dat hij op jouw kan rekenen in tijden van nood of als het moeilijk wordt. Hij weet hoe hij bepaalde zaken zelf het hoofd kan bieden.

Ga op een andere manier kijken naar je hond, bekijk hem als een uniek individu binnen de grote wereld van de hond. Bouw een mooie band op en geniet !

Leren en trainen komt later. Als je een goede band hebt zullen graag samen dingen doen en trainen al een stuk makkelijker gaan.

dog and human as one

Dogs & dreams 2022